İnsanın parasız olmasının en iyi tarafı bir gün parası oldugunda herseyin mükemmel olacağını, mutlu olacağını düşünmesi. Ama zenginse mutsuzluğu için sadece kendisini suçlaması gerekiyor :))
Para bir neden değil, sonuçtur, çıktıdır. Siz onu neden olarak düşünür, varolmam, iyi yaşamam için para gerekli derseniz sonucu amaç yaparsınız. İşin kendisini kaçırırsniz, yaptığınız hiç bir işten zevk almazsınız.
Para kazandığınız her ne ise, sizi yorduğu kadar şarj da ediyor ve enerji veriyorsa bunun icin yorulmaya ve herseye deger, öteki türlü ise bunun adı sadece “iş”tir ve geçip gidicidir.
Para kazandığınız her ne ise, sizi yorduğu kadar şarj da ediyor ve enerji veriyorsa bunun icin yorulmaya ve herseye deger, öteki türlü ise bunun adı sadece “iş”tir ve geçicidir.
Para kimsenin inanmadığı bir şeyleri ortaya çıkarmamıza imkan verdiği için güzel bir şey. Ancak insanı konformizimin tuzağına düşürürse tüm üretkenliğinizi ve hırsınızı da yok edebilir. O açıdan her ne kadar gençlik yıllarımda bir çok hayalimi gerçekleştirmek konusunda üzerinde çalışma fırsatı bulamadığım için çok param olmamasına hala içimden bir öfke duysam da o öfkenin ve yoksunluğun hırsımı ve hep farklı bir şeyler yapma düşüncemi kamçıladığını düşünürüm. Varsıllığın üretkenlik üzerindeki olumsuz etkisi yoksulluğa göre daha fazladır.
Matematikte de, hayatta da, felsefede de yanlış bir kabul ile doğru bir sonuca ulaşılamıyor. Para konusunda da benzeri bir çok konu da olduğu gibi ilk kabullerimiz yanlış olduğu için bir mutsuzluk yaşıyoruz. Para bir neden değildir, sonuçtur, çıktıdır. Yani denklemin sol tarafında değil, sağ tarafında olmalıdır. Ama siz onu neden olarak algılarsanız yani benim varlığımı sürdürmeme, iyi yaşamama öncelikle para gerekli derseniz; sonucu hedefleştirmiş olursunuz. Yaptığınız işin kendisini yani varoluşunuzu sağlayan en önemli nedeni kaçırırsınız. Böyle olunca da çalıştığınız hiç bir işten zevk alamaz, o işi sevmek için sürekli kendinizi kandıracak argümanlar ararsınız. Varoluşunuzu yaptığınız işte değil, bulduğunuz nedenlerin, bahanelerin getirdiği sanal bir dünyada yaşarsınız. Var olduğunu hissedemeyen bir insanın hazzı, mutluluğu, keyfi ve benzeri bir çok duyguyu da hissedebilmesi mümkün değildir.
