Fernando Pessoa kısa ve öz konuşup her şeyi özetliyor…
“İstemeden varım ve istemeden öleceğim.”
Fernando Pessoa kısa ve öz konuşup her şeyi özetliyor…
“İstemeden varım ve istemeden öleceğim.”
Gohar Homayounpour’un çok güzel bir tespiti var.
“En sarsıcı, en sancılı uyanışlardan biri; ait olman gereken yere bile ait olmadığını fark etmek.”
William Blake’in ilginç bir fikri var:
“Eğer deli, delilikte direnseydi bilge olurdu.”
J.P.Sartre’a göre yalnızlık; düşündüklerinizin kafanızın duvarlarına çarpıp tekrar içeride kalmasıdır.
Leiden Üniversitesi’ndeki (Hollanda) bu pencere yazısı bu sorunun yanıtını farklı bir bakış açısı ile ne güzel veriyor:
“Eğitimin bütün amacı, aynaları pencereye dönüştürmektir.”
Kaynak: Kaan H. Ökten
Görsel: @HildeKlapwijk
Yer: @UniLeiden
Nietzsche, mutluluğun anahtarını ”en azın, en yumuşağın, en hafifin, bir kertenkele hışırtısının, bir nefesin, bir anın” değerini bilmek olarak nitelendirir…
Yaşamın bana verdiği iki ders; çevreni gittikçe daralt, gereksiz kalabalıkların seni üzmesine izin verme.
Franz Kafka
“Düşünme alışkanlığı edinmeden, yaşama alışkanlığı ediniyoruz.” diyor Camus. Düşünmeyi sevmediğimiz için de, bize sunulanı direkt kabul ediyoruz.
Hiçbir şeyi gereğinden fazla kutsamamak gerekiyor. Kutsadığınız her şey, bir zaman sonra ya ufkunuzu daraltıyor ya da sizi sömürmeye başlıyor.
Hep düşünmüşümdür, bu kadar insan öleceklerini bildikleri halde neden hala birbirlerini sevmeyi beceremiyorlar? İçinde mutsuz cambazların ve palyaçoların olduğu bir sirke benzemiyor mu bu haliyle dünya?