Devrim, kulağa hoş gelse de, yapısı itibariyle insana ve toplumun doğasına ters gelen bir olgu. Ayrıca her devrimin içinde ciddi boyutta faşist öğeler taşıyor olması da korkutucu. Baskı rejimlerindeki ayağa kalkışın sonuna kadar yanındayım ancak sonrasının nasıl dizayn edileceği, o günün oluşturduğu heyecanın tuzaklarına düşmeden bir yeni yapının nasıl oluşturulacağı çok iyi kurgulanmalı.
Sevgililer Günü ile ilgili senelerdir düşüncem hiç değişmedi: “Sevgi tek güne sıkıştırılacak bir zip/rar dosyası değildir” 😀
Bir su akıntısının karşısına geçmek isteyen akrep yakınındaki deveye beni karşıya geçirir misin diye sorar, deve de sen akrepsin beni sokarsın, seni geçiremem der. Akrep söz verir, sokmayacağım, geçir beni karşıya der. Deve, akrebin çaresiliğine dayanamaz ve onu sırtına alıp karşıya geçirmek için harekete geçer. Akıntının ortalarına geldiklerinde akrep birden deveyi sokar, deve ne yaptın şimdi ben öleceğim, sen de akıntının ortasında kalıp, karşıya geçemeyeceksin, neden beni soktun diye sorar. Akrep, deveye döner ve burası Ortadoğu der. 😔 Leonard Cohen, bir konserinde anlatmıştı bu hikayeyi.
Geçenlerde bir dostum; 50 yaşında hayat ile yeni bir sözleşme yaptım, ben ondan çok fazla şey istemeyeceğim, o da beni çok zorlamayacak dedi. Güldüm, bana göre değil dedim dostuma, ben kazansam da, kaybetsem de mücadele etmeyi seviyorum. Bu benim için hep böyleydi, böyle de devam edecek. Belki 70’lerime geldiğimde bu şekilde bir sözleşme yapabilirim hayatla.
Hayat, insana her gün bir sürü acı hap içiriyor. Bunların bir panzehiri varsa o da neşeli olmaktır. Yaşam ve insanlar içlerinde o kadar farklı çelişkiler barındırıyorlar ki o karşıtlıkları ne kadar sık yakalayabiliyorsanız neşeli olmanız için de o kadar çok malzemeniz var demektir. Dünya her gün baktığınız bir ayna değil mi?
Evrendeki yerimizi sorgulama biçimimiz ve bu sorgulamanın sonrasında ulaştığımız yanıtlar hayata karşı duruşumuzu ortaya çıkarıyor. Bu duruş da mutluluğumuzu ya da mutsuzluğumuzu belirliyor.
Kendi kendime çok düşünmüşümdür, planlarım mı, niyetlerim mi üzerimde daha etkili oluyor diye. Daha teknik ve somut olan planlarım çoğu zaman beni yarı yolda bıraktırırken, iç sesimin yönlendirdiği niyetlerim ise beni hep yolda tutmuşlardır. En güzeli ne derseniz, bu ikiliyi birlikte doğru kullanarak yola devam etmek derim. 🙂
Tek bir başarı vardır, o da yazgınızı kabullenmektir diyor Leonard Cohen. Bana göre ise tek bir başarı var, o da insanın istediği hayatı yaşaması ve bütün mücadelesini de bu doğrultuda yapmasıdır.
Sorunlarınız kalıcı hale gelmesini istiyorsanız; erteleyin, gözünüzde büyütün, kararsız kalın, herkesin dediğini dinleyin…
Nerede, ne zaman okuduğumu hatırlamadığım bir kitapta hayatı 3 şeyle öğrenirsin diyordu; aşk, para ve savaşla. Yaptığım bir çok iş, şantiyecilik, internet çalışmalarım, insan kaynakları firmam hep bu üç olguyu içinde barındırdı. Bugün düşündüğüm de görüyorum ki, o işi öğrenirken, işin kendisi de hayatı öğrenmeme katkı sağlamış.
Hayata Dair Notlarım 