Le Corbusier’den altını çizdiklerim

Le Corbusier’in “Mimarlık Öğrencileri İle Söyleşi” kitabından altını çizdiklerim
Paradan, kendini beğenmişlikten kurtulan her düşünce, bir çıkış kapısı bulabilir, kendi yolunu çizebilir. Corbusier 1942

Ucun kentlerin üzerinden ve 20.yy.in yaptıklarına bir bakın; hersey bölük borcuk, kişisel, yerel ve tutarsız. Corbusier 1942

Kendi kendimizi aldatmayalim; akademizm yaratıcılığın sıkıntılı saatlerinden korkanların işine gelen bir düşünmeme biçimidir. Corbusier 1942

Her yapının kendine göre bir önemi vardır. Her yapı ülkeyi güzelleştirme ya da cirkinlestirme sorumluluğunu taşır. Corbusier 1942

Mimarlıkla müzik iki kardes gibidir, ikisi de zamanı ve mekanı oranlar. Corbusier 1942

Tolstoy’un 11 Aralık 1881 günkü günlüğünden

“Asıl arzum her şeyi başkalarına dağıtmak ve kendi kendime yetmek. Yani ihtiyaçlarımı mümkün olduğu kadar sınırlamak ve aldığımdan çok vermek… Bütün gücümü bu amaca yönlendirmek ve bunu yaşamımın maksadı ve neşesi olarak görme (…) Yaşama, yeme içme ve giyinme gayet sade. Yapay olan her şeyi – piyano, mobilya, arabalar, arabalar – sat ya da birilerine ver. Yalnızca herkesle paylaşılabilecek bilim ve sanat üzerinde çalış. Validen sokaktaki dilenciye kadar herkese aynı şekilde davran. Tek amaç mutluluk – kendinin ve ailenin mutluluğu… Bu mutluluğun çok az şeyle yetinmek ve başkalarına iyilik etmekten oluştuğunu bil.”