Bulutlar, deniz, yağmur, rüzgar, çimenler, ağaçlar her gün farklı bir dil ile konuşur, yorulmadan bir şeyler anlatmak isterler bize. Onları anlamaya çalışırken kendimi, dünyayı daha derinden hissedebildiğimi fark ederim. Ya da bana öyle gelir. Onun için söylediklerini anlamasam da özellikle bahar günlerinde insanlardan daha çok dinlerim bulutları, denizi, ağaçları, rüzgarı, yağmuru, çimenleri…
20 yaşında gittiğim bir falcı elime baktı ve bana ne diye neler olacağını soruyorsunuz ki sizde çok farklı bir duyarlılık var, tanıştığınız kişileri kısa sürede çok iyi tanıyabiliyorsunuz, lütfen siz bana beni anlatın gibi bir şeyler söylemişti. Falcıların müşterilerini kendilerine bağlamak için yaptığı basit bir oyun olduğunu düşünerek sonrasında söylediklerini çok fazla ciddiye almamıştım. Bana o gün geleceğime yönelik ilginç şeyler söyledi. Artık anlattıkları mı, anlatış şekli mi, o değişik heyecanı mı bilemiyorum ama söylediklerinden etkilenmiş ve bir kenara da not etmiştim. Aradan 30 sene geçtikten sonra o gün avcumun içinden gördüklerinin büyük bir kısmının bugün gerçekleştiğini görüyorum ve düşünüyorum bahsettiği o çok farklı duyarlılığı da sahip miyim acaba?
Sadece yazı dilimi, yazdıklarımı değil yaşamımı da şiirsel kılmak istiyor, zihnimi ve ruhumu kirletecek hiçbir şeyi içime sokmamaya çalışıyorum.
Bana en çok hangi konuda yazmak istiyorsun diye soranlara yanıtım kısa oluyor. Tüm yazdıklarımda hep aynı şeyi yazmak istiyorum. Görünenin arkasındakini…
Kars Yolculuğumda Orhan Pamuk’un Kars’ta yazdığı Kar Romanını bir kez daha okuyorum.
Bazı şarkılar vardır, ilk duyduğunuz anda sizi yakalar ve her dinlemenizde de farklı şekillerde etkiler. Cranberries’in ilk çıkış parçası Linger da benim için böyle bir parçaydı. Solistleri Dolores O Riordan’ın bugün 46 yaşında hayatını kaybettiğini öğrendiğimde çok üzüldüm. Ne diyeyim, iyi ki Cranberries’i çıktığı günden bu yana doya doya dinlemişim.
