“Yüreğinin Götürdüğü Yere Git” romanı ile tanıdığım Susanna Tamaro’ya katıldığım bir sohbet toplantısında, tek bir kelime ile kendisini tanımlaması gerekse o kelimenin ne olacağını sormuştum, “Yalınlık” diye yanıtlamıştı. O yıllarda benim kendimi tanımlayabileceğim kelimem ise “vazgeçmemek” idi, bugünse “denge”. Bir İnşaat Mühendisine de bu kelime yakışır sanırım. 😀 Yalınlık, Tamarro’nun ulaştığı, benim ise hedefimde olan nokta…