Bir günlük Diyarbakır seyahatimde bu sefer yol arkadaşım 35 yıl önce okuduğum Oğuz Atay’ın Bir Bilim Adamının Romanı Mustafa İnan. Oğuz Atay’ın Hocası Mustafa İnan’ın hayatını anlattığı bu romanı özellikle İnşaat Mühendisliği öğrencilerine okullarını bitirmeden mutlaka okumalarını tavsiye ederim. İki büyük kazanımları olacaktır kitabı okuduklarında. Birincisi Mustafa İnan’ın mühendislik bakışını hayatının içine nasıl yansıttığını görecekler yani bir mühendis gözü kazanacaklar. Diğer ise Oğuz Atay’ı ilk defa okuyan bir çok insan gibi kitabı bitirdiklerinde kendilerini çok daha farklı hissedecekler, hayata karşı hiç tahmin edemedikleri bir duyarlılığı kazandıklarını farkedeceklerdir. Yani Oğuz Atay’ı okumadan önceki insan olamayacaklardır artık. Önümüzdeki günlerde 2 Mühendis YouTube kanalımızda uzun uzun konuşacağız bu kitabı, Mustafa İnan’ı, Oğuz Atay’ı…

Kitaptan kısa bir alıntı yapmak istiyorum. Mustafa İnan doğmadan önce altı çocuklarını kaybetmişler Hüseyin Avni Bey ve Rabia Hanım çifti. Dünyaya gelen bu ilk çocuklarının yaşaması için ellerinden geleni yapıyorlarlarmış. Ancak sakındıkları göze çöp batmış, küçük Mustafa dört yaşında Adana’daki evlerinin damından düşmüş… Burada sözü Oğuz Atay’a bırakıyorum.

“Yani demek istiyorum ki bizim ülkede her şey pamuk ipliğine bağlı. Belki de nice Mustafa İnan’lar damdan düştükten sonra kendilerine gelememişler; belki de daha önceleri doğum sırasında filan ölmüşlerdir. Belki nice Mustafa İnan’lar da bütün görünmez ve görünür kazaları atlattıktan halde, ne yapacaklarını bilemedikleri için damdan düşmekten beter olmuşlardır. Ne dersin?”