“Kırk yaş; gençliğin yaşlılığı, elli yaş; yaşlılığın gençliğidir” der Victor Hugo. Bugün Hugo’nun tanımladığı 2. gençliğimin 2. yılına giriyorum. Öylesine güzel ödüllerim oldu ki, hayata teşekkür ediyorum, karşıma böylesine güzel insanları ve hoş tesadüfleri çıkardığı için. Yaşamın tüm verdiklerine karşılık, ben de dünyaya iyi gelen bir insan olmaya çalıştım, ne kadar başardığımı bilemem, onu zaman, tarih yargılayacak ama bildiğim bir şey varsa o da kalan sürenin de böyle devam edeceği…