Düşünüyorum da belki de başarısızlıklarım, başarılarımdan daha fazla olduğu için eğlenceli bir hayatım oldu. Böyle olunca koruyacak ya da kaybetmemek zorunda olduğu fazla bir şeyi olmuyor insanın. Erken yaşta gelebilecek başarıların altında ezilmeden yoluma devam ettim. Başarısızlıklarımla mücadele etmek, bir taraftan beni zinde ve dinç tuttu. Başarısızlığın bir güzel tarafı da sana öğrenebileceğin çok şey sunması. Başarılar yeterince analiz edilmez iken başarısızlık daha fazla didikleniyor ve daha çok çıkarsama yapma imkanı veriyor insana. Durumuna en çok üzüldüğüm insanlar da başarısızlıkların fark edemeyip, bu fırsatı kullanamayarak, sürekli bir başarı zırhının arkasında dolaşanlar. Başarısızlık dediğimiz bir çok şey aslında uyumsuzluk değil midir? Yanlış bir sisteme uyum sağlamak ne kadar başarı olarak kabul edilebilir ise uyumsuzluk da o kadar başarısızlıktır.