Yazılan tüm yorumlar, sözler, sözcükler, gözyaşları, feryatlar, ağıtlar, hiçbiri, hiçbiri bu acıyı anlatmak için yeterli olmayacak. O eski, bildik, çok da sevmediğim söz aklıma geliyor hep; “Her toplum, hakettiği gibi yönetilir”, hayır diyorum, bin kere hayır, yeryüzündeki hiçbir insan topluluğu böylesini hak edemez, biz de hak etmedik bu kadarını. Dostoyevski, herkes, her şeyden sorumludur der. Umarım, tüm bu yaşadıklarımız, herkese sorumluluklarını hatırlatarak yeni bir aydınlanmanın kapılarını aralar. Belki de doğrudur, gecenin en karanlık saatlerinin, gün doğumuna en yakın zamanlar olduğu…