Film sona erdiğinde birlikte seyretttiğim arkadaşım ile aynı şeyi söyledik. “Film gibi film”. Festivallerde en çok görmeyi istediğim tarzda filmlerden biriydi Sihirli Kız. Festival sona erdiğinde de beni en çok çarpan 5-6 filmden biri olduğunu söyleyebilirim. Peki neydi Sihirli Kız’ı böylesine çarpıcı kılan, bunu festivalin dergisindeki röportajında Yönetmen Carlos Vermut çok güzel anlatıyor. “Bence en iyi öyküler, buzdağının ucunu gösterip bizi gerisini ortaya çıkartmamıza zorlayanlar. Seyirciye bütün yanıtları vermek istemiyorum. Şaşırmalarını ve bir sonraki sahnede ne olacağını kestirememelerini istiyorum, çünkü bütün bu eksik parçalar insanı meraklandırıyor. Bir izleyici olarak bir sonraki sahne hakkında herhangi bir fikrim olmamasını seviyorum. Çünkü ne olacağını tahmin ettiğimde sıkılmaya başlıyorum.” 2. Filmi ile böylesine bir çıkışı yakalayan Carlos Vermut’un  önümüzdeki yıllarda bir çok keyifli filmini izleyeceğimizi düşünüyorum. Belki çok erken ama Carlos Vermut için İspanyol Sinemasının yeni Pedro Almadavar’ı diyebiliriz sanki.