Kalan hayatımızı garantiye alma düşüncesini bastırmak için verdiğimiz tavizler çaldırdığımız hayata değer mi? İşverenler zamanımızı alıyor, hayatımızı alıyor, karşılığında bir süreliğine korkularımızı bastırıyor o kadar. Her işyeri korkularımızın küçük bir sığınağı değil midir?