Düşünüyorum da 1986’da iyi ki okulum bir dersten dolayı uzamış, tek dersimin olduğu o yarıyılda iyi ki İngilizce öğrenmek için Amerikan Üniversiteliler Derneği’ne gitmişim, iyi ki sınıfa girdiğim ilk andan itibaren dikkatimi İngilizce öğrenmek yerine Sevinç ile arkadaşlığımı geliştirmek üzerine yoğunlaştırmışım. 🙂 O küçük, penceresiz sınıfta birbirimize bilmediğimiz kelimelerin anlamlarını sorarak başlayan arkadaşlığımız bugün 30 yılı aştı. Tüm bunları neden yazdım diye düşünüyorsanız, bugün evliliğimizin 26. yıldönümü. Geçen bütün bu süreyi tek bir cümle ile özetlemem gerekirse Kazancakis’in Zorba romanında söylediğini söylerim. “Her şey boş, yeter ki adamın iyi bir karısı olsun” 🙂