Zeplin Yayınlarının Aforizmalar Serisisini tavsiye ederim. Hem iyi yazarları toplamışlar, hem de tercümeleri özenli. Goethe’nin “Dünyanın Derdi Bitmez” kitabından altını çizdiğim bazı aforizmaları paylaşmak istiyorum.
İster kral olun ister köle; en mutlu insan evinde huzuru bulandır.
İnsan aldatılmaz, ancak kendini aldatır.
Sürekli değişmeli ve yenilenmeliyiz, yoksa acımasızlaşırız.
Çocuklar erken belirtilere göre büyütülseydi hepsi şu an dahi olurdu.
İleri gidemeyen geri gider.
Bizim tek bir şeytanımız var: kendimiz. Cennetten bizi kovduran yine biz değil miydik?
Uyum sağladığımız şeyler bizi uyuşturur, çelişkiler ise bir şeyler üretmemizi sağlar.
Çoğunluktan daha mide bulandırıcı bir şey yoktur. Çünkü çoğunluklar mutlaka güçlülerden, ortama uyum sağlamış dolandırıcılardan, sindirilmiş zayıflardan ve ne istediğinin farkında olmayan boş kalabalıklardan oluşur.
Her şey hayal edebileceğimizden daha basit ve anlayabileceğimizden daha karışıktır.
Yol göstericiniz doğaysa ruhunuz aydınlanır.
Çok az insan eleştiriyi kabul eder. Fakat çoğu insan ikna edilmeye açıktır.
Asıl köleler, özgür olduklarına inananlardır.
Akıllı insan anı yaşayan insandır.
Güzelliği görebilen ruhlar, bazen yalnız yürümek zorundadır.
Ailelerin çoçuklarına vermesi gereken iki şey vardır: kökler ve kanatlar. Kökler, insana dayanma gücü ve aidiyet hissi verir. Kanatlar ise bizi baskılardan ve önyargılardan kurtarıp bambaşka yerlere yönlendirir.
Yetenek sessiz ve derinden gelişir, karakter ise hayat denen sağanakta keskinleşir.
Keşke güzel ve değerli olan her şey bu kadar kırılgan olmasaydı.
Edebiyatı kötüleşen bir milletin kendisi de kötüye gidiyordur.
Algılarımız bizi yanıltmaz, fakat yargılarımız yanıltır.
Ancak sevgi dolu bir ruh mutlu olabilir.
İş ve işle ilgili her şeyi hayatımızdan ayrı tutmalıyız. İş ciddiyet ve yöntem gerektirir, hayat ise bir şeyleri gelişigüzel halleder.
Her insan görevini düzgün yapsa ve her insan iyi olduğu işi yapsa toplumlar düzelir.
Bir öğrenci için en kötü şey, sadece öğretmenin öğrenmesini istediği şeyleri bilmesidir.
Hipotezler bir bina yapılırken önüne kurulan iskeleler gibidir. Bina bittiğinde iskeleler de kaldırılır. İşçiler için iskele zorunludur, fakat işçiler iskele ile binayı karıştırmamalıdır.